جان بارکلی راسر

جان بارکلی راسِر (به انگلیسی: John Barkley Rosser) (۱۹۸۹–۱۹۰۷) منطق دانی آمریکایی و استاد دانشگاه ویسکانسین-مدیسن بود.
Rosser, J. Barkley (1936). Extensions of some theorems of Gödel and Church. The Journal of Symbolic Logic, 1: 87-91.
Rosser, J. Barkley (1953). Logic for Mathematicians. McGraw-Hill.
راسر در دانشگاه پرینستون تحت نظر آلونزو چرچ دکترا گرفت. یکی از اولین و مشهورترین کارهای راسر در منطق ریاضی قوی ترکردنِ قضیهٔ اولِ ناتمامیت گودل بود. در اثبات اولیهٔ گودل، جمله ای ساخته می شد با این خوانشِ طبیعی که «من اثبات پذیر نیستم». برای نشان دادن ابطال ناپذیری این جمله، گودل از فرضی مشهور به اُمِگا-سازگاری استفاده کرد که فرضی است قوی تر از سازگاریِ ساده. پنج سال بعد از انتشارِ مقالهٔ گودل، راسر جمله ای ساخت با این خوانش طبیعی که «اگر برهانی مرا اثبات کند، برهانِ کوتاه تری هست که نقیضِ مرا اثبات می کند». راسر نشان داد که برای نشان دادن ابطال ناپذیری این جمله، سازگاریِ ساده کفایت می کند.
در نظریهٔ تحلیلیِ اعداد، قضیهٔ راسر از او است.