شب ادراری

شب ادراری یا شب میزیبه حالتی گفته می شود که در سنی که معمولاً هم سن و سالان بیمار می توانند خود را کنترل کنند، شخص به طور غیرارادی در هنگام خواب ادرار می کند.اگر از ابتدای تولد هنوز کودک در شب ادرار می کند به این حالت شب ادراری اولیه (PNE) می گویند. اگر کودک شب ادراری نداشته و بعداً دچار آن شده به آن شب ادراری ثانویه (SNE) گویند.بیشتر دختران تا سن ۶ سالگی و بیشتر پسران تا سن ۷ سالگی از این حالت خارج می شوند. تا سن ۱۰ سالگی نزدیک به ۹۵٪ از کودکان بهبود می یابند. میان ۰٬۵٪ تا ۲٬۳٪ از بزرگسالان دارای شب ادراری هستند.
۵ سالگی: ۲۰٪
۶ سالگی: ۱۰٪ تا ۱۵٪
۷ سالگی: ۷٪
۱۰ سالگی: ۵٪
۱۵ سالگی: ۱٪ تا ۲٪
۱۸ تا ۶۴ سالگی: ۰٬۵٪ تا ۱٪
به بیان دیگر شب ادراری امری ناخودآگاه است که کودک یا فرد بر آن اراده ای ندارد. در واقع این مشکل زمانی بروز می کند که مثانه فرد در طول خواب آن قدر پر می شود که ظرفیت آن تکمیل شده و ادرار اضافی را به شکلی غیرارادی خارج می کند. درعین حال حس پر بودن مثانه آن قدر قوی نیست که فرد را از خواب بیدار کند تا ادرار را دفع کند. از دلایل شب ادراری می توان به وجود اختلال در هورمون های بدن، مشکل مثانه، ناآرامی هنگام خواب، مصرف دارویی خاص، مشکلات روانی و یا ژنتیک اشاره کرد، اما یکی از عوامل تأثیرگذار مهم دیگر نوع تغذیه در طول روز است، برای مثال مصرف قهوه که نوشیدنی ادرار آور است می تواند برای کودکان 3 تا 5 سال که هنوز ماهیچه ها و عضلات آن ها خوب شکل نگرفته است دردسر ساز شود.
نرخ شب ادراری با توجه به سن عبارت است از:
در این قسمت به برخی از علت های شب ادراری در کودکان می پردازیم:

شبْ ادراری (enuresis)
خروج بی اختیار ادرار از بدن معمولاً هنگام خواب در شب. این مسئله اگر در روز رخ دهد احتمالاً یا ناشی از بیماری مثانه یا به سبب اختلالی در دستگاه عصبی، مثلاً بیماری ام اس، است. شب ادراری اغلب در کودکان وجود دارد. داروهای ضدافسردگی، مشاورۀ روان شناختی، یا شیوه های تغییر رفتار، مانند استفاده از زنگی که به محض خروجِ ادرارْ بچه را بیدار می کند، در درمان شب ادراری کاربرد دارد؛ ولی در مواردی که علت آن فقط تأخیر در رشد بازتاب های ادراری است، بعد از مدتی خودبه خود بهبود می یابد. مطالعات جدید نشان داده که شب ادراری ممکن است زمینۀ موروثی داشته باشد.