تند بوی
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
که بوی تند و تیزی دارد ٠ که بویی شدید دارد ٠
لغت نامه دهخدا
تندبوی. [ ت ُ ] ( ص مرکب ) که بوی تند و تیز دارد. که بویی شدید دارد. که بوی شدیدالاثر دارد، خوش یا ناخوش : نفاح ؛ تندبوی. ( منتهی الارب ). رجوع به تند شود.
کلمات دیگر: