نوش گوار

( صفت ) در گوارایی چون آب زندگانی ( زیرا که چشم. نوش چشم. آب حیوان است ) : (( نوش ساقی و جام نوشگوار گرم تر کرده عشق را بازار . ) ) ( نظامی . گنجین. گنجوی ص . ۳۶۲ )
( صفت ) در گوارایی چون آب زندگانی ( زیرا که چشم. نوش چشم. آب حیوان است ) : (( نوش ساقی و جام نوشگوار گرم تر کرده عشق را بازار . ) ) ( نظامی )

نوش گوار. [ گ ُ ] ( ص مرکب ) خوش گوار. ( آنندراج ). در گوارائی چون آب زندگانی ، زیرا که چشمه نوش آب حیوان است. ( فرهنگ فارسی معین ). گوارا :
تا تو به رزمی چو زهر زودگزائی
تا تو به بزمی چو شهد نوش گواری.موافقان را مهرت نبید نوش گوار
مخالفان را خشم تو زهر زودگزای.مجلس افروز به نو باغ تو امروز شها
مجلس نو کن و نو گیر می نوشگوار.آب حیوان چو شد گره در حلق
زهر گشت ارچه بود نوشگوار.ز مرغزار قناعت قدم مبر کآنجا
نبات روح نواز است و آب نوشگوار.نحل کآب عنب خورد بر تاک
آرد از لب شراب نوشگوار.نوش ساقی و جام نوش گوار
گرم تر کرده عشق را بازار.

گوارا و شیرین، مانند انگبین یا آب حیات: نوش ساقیّ و جام نوش گوار / گرم تر کرده عشق را بازار (نظامی۴: ۶۳۰ ).