در نظریه بازی ها، بازی های هماهنگی گروهی از بازی های با استراتژی خالص چند نفرهٔ تعادل نش است که در آن، بازیکنان استراتژی های یکسان یا متناظر انتخاب می کنند. بازی های هماهنگی، شکل گرفتهٔ ایدهٔ مسئلهٔ هماهنگی است که در علوم اجتماعی، از جمله اقتصاد، گسترش یافته است و به معنی موقعیت هایی است که در آن همهٔ شرکت کنندگان می توانند منافع مشترک را تشخیص دهند، اما این کار تنها با تصمیم گیری دوبه دو سازگار صورت می گیرد. یک درخواست مشترک، انتخاب استانداردهای تکنولوژیکی است.
Russell Cooper: Coordination Games, Cambridge: Cambridge University Press, 1998 (ISBN 0-521-57896-5).
Avinash Dixit & Barry Nalebuff: Thinking Strategically, New York: Norton, 1991 (ISBN 0-393-32946-1).
Robert Gibbons: Game Theory for Applied Economists, Princeton, New Jersey: Princeton University Press, 1992 (ISBN 0-691-00395-5).
David Kellogg Lewis: Convention: A Philosophical Study, Oxford: Blackwell, 1969 (ISBN 0-631-23257-5).
Martin J. Osborne & Ariel Rubinstein: A Course in Game Theory, Cambridge, Massachusetts: MIT Press, 1994 (ISBN 0-262-65040-1).
Thomas Schelling: The Strategy of Conflict, Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, 1960 (ISBN 0-674-84031-3).
Thomas Schelling: Micromotives and Macrobehavior, New York: Norton, 1978 (ISBN 0-393-32946-1).
Edna Ullmann-Margalit: The Emergence of Norms, Oxford Un. Press, 1977. (or Clarendon Press 1978).
به عنوان یک مثال کلاسیک از بازی هماهنگی، بازی دو نفره-دو استراتژی که با ماتریس هزینه در سمت چپ نشان داده شده را در نظر بگیرید.
اگر این بازی، یک بازی هماهنگی باشد، پس نابرابری های زیر را برای نتیجه های نگه داشته شده برای بازیکن ۱(ردیف ها) در نظر بگیرید: {A>B و D>C} و برای بازیکن ۲ (ستون ها) {a>cو d>b}. در این بازی، خانه های استراتژیِ {چپ، بالا} و {راست، پایین}، تعادل نش خالص هستند. این وضعیت می تواند برای بیشتر از دو استراتژی (استراتژی هایی که معمولاً طبقه بندی شده اند تا تعادل نش از چپ-بالا به صورت مورب به راست-پایین برسد) و همچنین بیش از دو بازیکن گسترش یابد.
یک مورد نمونه برای بازی هماهنگی، انتخاب جهت های جاده است به طوری که هنگام راندن در جاده، زندگی خود را نجات دهند. در یک مثال ساده، تصور کنید که دو راننده در یک جاده خاکی باریک همدیگر را ملاقات می کنند. هر دو مجبورند که برای جلوگیری از برخورد، منحرف شوند. اگر هر دو مانور انحراف مشابه ای را اجرا کنند، می توانند که از کنار یکدیگر عبور کنند، اما اگر مانورهای مختلف را اجرا کنند، برخورد خواهند کرد. در ماتریس هزینهٔ شکل دو، عبور موفق با یک نتیجهٔ ۱۰ و برخورد با نتیجهٔ ۰ مشخص شده است.
Russell Cooper: Coordination Games, Cambridge: Cambridge University Press, 1998 (ISBN 0-521-57896-5).
Avinash Dixit & Barry Nalebuff: Thinking Strategically, New York: Norton, 1991 (ISBN 0-393-32946-1).
Robert Gibbons: Game Theory for Applied Economists, Princeton, New Jersey: Princeton University Press, 1992 (ISBN 0-691-00395-5).
David Kellogg Lewis: Convention: A Philosophical Study, Oxford: Blackwell, 1969 (ISBN 0-631-23257-5).
Martin J. Osborne & Ariel Rubinstein: A Course in Game Theory, Cambridge, Massachusetts: MIT Press, 1994 (ISBN 0-262-65040-1).
Thomas Schelling: The Strategy of Conflict, Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, 1960 (ISBN 0-674-84031-3).
Thomas Schelling: Micromotives and Macrobehavior, New York: Norton, 1978 (ISBN 0-393-32946-1).
Edna Ullmann-Margalit: The Emergence of Norms, Oxford Un. Press, 1977. (or Clarendon Press 1978).
به عنوان یک مثال کلاسیک از بازی هماهنگی، بازی دو نفره-دو استراتژی که با ماتریس هزینه در سمت چپ نشان داده شده را در نظر بگیرید.
اگر این بازی، یک بازی هماهنگی باشد، پس نابرابری های زیر را برای نتیجه های نگه داشته شده برای بازیکن ۱(ردیف ها) در نظر بگیرید: {A>B و D>C} و برای بازیکن ۲ (ستون ها) {a>cو d>b}. در این بازی، خانه های استراتژیِ {چپ، بالا} و {راست، پایین}، تعادل نش خالص هستند. این وضعیت می تواند برای بیشتر از دو استراتژی (استراتژی هایی که معمولاً طبقه بندی شده اند تا تعادل نش از چپ-بالا به صورت مورب به راست-پایین برسد) و همچنین بیش از دو بازیکن گسترش یابد.
یک مورد نمونه برای بازی هماهنگی، انتخاب جهت های جاده است به طوری که هنگام راندن در جاده، زندگی خود را نجات دهند. در یک مثال ساده، تصور کنید که دو راننده در یک جاده خاکی باریک همدیگر را ملاقات می کنند. هر دو مجبورند که برای جلوگیری از برخورد، منحرف شوند. اگر هر دو مانور انحراف مشابه ای را اجرا کنند، می توانند که از کنار یکدیگر عبور کنند، اما اگر مانورهای مختلف را اجرا کنند، برخورد خواهند کرد. در ماتریس هزینهٔ شکل دو، عبور موفق با یک نتیجهٔ ۱۰ و برخورد با نتیجهٔ ۰ مشخص شده است.
wiki: بازی هماهنگی