اکاحه

اکاحة. [ اِ ح َ ] (ع مص ) چیره گردیدن در کارزار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || دادن عطا. دهش ، گویند: ما اکاحه ؛ ای ما اعطاء. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). دادن . (آنندراج ).

اکاحة. [ اِ ح َ ] (ع مص ) هلاک کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || کارگر شدن شمشیر. گویند: ما اکاح فیه السیف ؛ شمشیر در آن کارگر نشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

چیره گری، دادن، زبردست