گَزَنَک یکی از شهرهای
استان مازندران ایران است.این شهر مرکز بخش لاریجان شهرستان آمل است.شهر کوهستانی گزنک به وسعت ۷۰ هکتار از توابع شهرستان آمل، استان مازندران از سال ۱۳۷۹ به دلیل واقع بودن در مرکز بخش لاریجان بعنوان شهر به رسمیت شناخته شد؛ و شهرداری گزنک از سال ۱۳۸۱ فعالیت خود را آغاز نمود.
اطلس گیتاشناسی استان های ایران، تهران: ۱۳۸۳خ.
fallingrain, پیش شماره
این شهر دارای ۱۰۰۰ نفر
جمعیت بوده که حدفاصل استان تهران و شهر آمل واقع می باشد. محور ترانزیتی هراز گزنک را به دو نیمه شمالی و جنوبی تقسیم نمود. همچنین رودخانه کبیر هراز از کنار این شهر عبور می نماید که موجب شکوفا شدن اقتصاد شهر از نظر تولید ماهیان سردآبی شده است.
فرهنگ جغرافیائی ایران در جلد سوم خود می نویسد: گزنک دهی است از دهستان بالا لاریجان شهرستان آمل، واقع در ۸ هزار گزی شمال رینه. هوای آن سرد و دارای ۲۲۵ تن سکنه است. آب آنجا از چشمه سار و هراز تأمین می شود. محصول آن غلات و لبنیات، حبوبات و شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. دو زیارتگاه دارد؛ که در بعضی از کتب گفته شده دو آتشکده دوران ساسانی می باشد در کتاب تاریخی خواجه تاجدار نوشته ژان گور فرانسوی که ذبیح الله منصوری آن را به پارسی برگردانده است آمده محمد قلی خان سیاه و سفید دو سردار لاریجان از هالی گزنک حاضر به سرسپردن به حکومت آقا محمد قاجار نمی شوند و این امر نبرد سختی را میان خوانین لاریجان و آقا محمد خان قاجار به میان آورد در اولین نبرد که در حوالی پارک میرزا کوچک امروزه امل به وقوع پیوست لاریجانی ها به رهبری محمد قلی سیاه و سفید به پیروزی می رسند و آقا محمد خان را به اسارت می برند که بعدها توسط حاجی حلال خور بابلی موجبات آزادی او فراهم می شود در نبر بعدی خوانین لاریجان شکست می خورند املاک آنها مصادره می شود و محمد قلی سفید را در رودخانه هراز غرق می کنند البته خود سردار به انتخاب خود بعد از شکست و اسارت این مرگ را انتخاب می کند واما محمد قلی خان سیاه .. در کتاب بزرگان امل آمده محمد قلی خان سیاه را پس از کشتن در یکی از روستاهای طراف امل دفن می کنند و از سر سربازانش در سبزه میدان امل مناره می سازند.
بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر برابر با ۳۱۹ نفر جمعیت بوده است. مردم گزنک به زبان مازندرانی گویش می کنند.