نام شهری به آ سیای صغیر در عهد اردشیر دوم هخامنشی .
لسه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
لسه . [ ل ُ س ِ ] (اِخ ) نام شهری به آسیای صغیر در عهد اردشیر دوم هخامنشی . (ایران باستان ج 2 ص 1139).
لسه. [ ل َ س َ / س ِ ] ( اِ ) گوشت بد. بعضی قسمتهای ناچیز و هیچکاره گوشت گوسفند وجز آن. فضول گوشت ، یعنی سوای گوشت لخم و استخوان. گوشت کم با پوست و پیه دوسیده. پوست درونی گوشت گوسفند و گاو و امثال آن که به چربو و پیه پیوسته باشد.
لسه. [ ل ِ س ِ] ( اِخ ) کرسی بخش در «مانش »، از ولایت کوتانس ، کنار رود آی به فرانسه ، دارای راه آهن و 1050 تن سکنه.
لسه. [ ل ُ س ِ ] ( اِخ ) نام شهری به آسیای صغیر در عهد اردشیر دوم هخامنشی. ( ایران باستان ج 2 ص 1139 ).
لسه. [ ل ِ س ِ] ( اِخ ) کرسی بخش در «مانش »، از ولایت کوتانس ، کنار رود آی به فرانسه ، دارای راه آهن و 1050 تن سکنه.
لسه. [ ل ُ س ِ ] ( اِخ ) نام شهری به آسیای صغیر در عهد اردشیر دوم هخامنشی. ( ایران باستان ج 2 ص 1139 ).
لسه . [ ل َ س َ / س ِ ] (اِ) گوشت بد. بعضی قسمتهای ناچیز و هیچکاره ٔ گوشت گوسفند وجز آن . فضول گوشت ، یعنی سوای گوشت لخم و استخوان . گوشت کم با پوست و پیه دوسیده . پوست درونی گوشت گوسفند و گاو و امثال آن که به چربو و پیه پیوسته باشد.
لسه . [ ل ِ س ِ] (اِخ ) کرسی بخش در «مانش »، از ولایت کوتانس ، کنار رود آی به فرانسه ، دارای راه آهن و 1050 تن سکنه .
گویش مازنی
۱میانه ی شکم و ران ۲جای شل
۱مکان ریختن نمک بر روی تخته سنگها جهت لیسیدن دام ۲مکانی ...
/lase/ میانه ی شکم و ران - جای شل & مکان ریختن نمک بر روی تخته سنگها جهت لیسیدن دام - مکانی در راستوپی سوادکوه
پیشنهاد کاربران
لِسه: [ اصطلاح چوپانی ]مکانی که به گوسفندان نمک می دهند.
کلمات دیگر: