چانه
مچه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مچه . [ م َ چ َ / چ ِ ] (اِ) لب (در دیلمان ). (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || چانه . زنخ (در رشت ). (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
مچه . [ م ُ چ َ / چ ِ ] (اِ) پلک چشم . ج ، مچگان . (ناظم الاطباء).
مچه. [ م ُچ ْ چ َ /چ ِ ] ( اِ ) برغست را گویند و آن گیاهی است بهاری مانند اسفناج که در آشها کنند. ( برهان ) ( آنندراج ). مجه.برغست. ( ناظم الاطباء ). کملول. پژند. ( یادداشت به خطمرحوم دهخدا ). و رجوع به برغست و مجه و پژند شود.
مچه. [ م ُ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) پلک چشم. ج ، مچگان. ( ناظم الاطباء ).
مچه. [ م َ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) لب ( در دیلمان ). ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || چانه. زنخ ( در رشت ). ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
مچه. [ م ُ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) پلک چشم. ج ، مچگان. ( ناظم الاطباء ).
مچه. [ م َ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) لب ( در دیلمان ). ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || چانه. زنخ ( در رشت ). ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
مچه . [ م ُچ ْ چ َ /چ ِ ] (اِ) برغست را گویند و آن گیاهی است بهاری مانند اسفناج که در آشها کنند. (برهان ) (آنندراج ). مجه .برغست . (ناظم الاطباء). کملول . پژند. (یادداشت به خطمرحوم دهخدا). و رجوع به برغست و مجه و پژند شود.
فرهنگ عمید
= برغست١
برغست١#NAME?
گویش مازنی
/mache/ نوعی درختچه & پوزه
نوعی درختچه
پوزه
واژه نامه بختیاریکا
( مچه * ) گیاهی شبیه نعنا است
( مُچِه ) چانه
( مُچِه ) چانه
پیشنهاد کاربران
مُ چ چِ. به هم پیچیده، انباشته، مانند مچه مو یا مچه خمیر در گویش کازرونی. با کردن و شدن می آید ( ع. ش )
در زبان گیلکی یعنی چانه
کلمات دیگر: