بدبختی ضد سعادت شقوه
شقاوه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شقاوة. [ ش َ / ش ِ وَ ] (ع اِمص ) شقاوه . بدبختی . ضد سعادت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بدبختی . شقاء. شقوة. (مهذب الاسماء). بدبختی .(دهار) (ترجمان القرآن ص 62). و رجوع به شقاوت شود.
شقاوة. [ ش َ / ش ِ وَ ] (ع مص )مصدر به معنی شقا و شقاء. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). بدبخت شدن . (دهار) (المصادر زوزنی ) (منتهی الارب ). و رجوع به شقا و شقاء شود.
پیشنهاد کاربران
بدبختی
ناخوشی
ناخوشی
بدبختی
کلمات دیگر: