کلمه جو
صفحه اصلی

گلائی

فرهنگ فارسی

در لهج. آذری گله و گله گی

لغت نامه دهخدا

گلائی. [ گ َل ْ لا ] ( اِ ) شتر یا اسب که بمرتع برای مدتی رها باشد .

گلائی. [ گ َل ْ لا ] ( اِ ) در لهجه آذری ، گله و گله گی.

گلائی . [ گ َل ْ لا ] (اِ) در لهجه ٔ آذری ، گله و گله گی .


گلائی . [ گ َل ْ لا ] (اِ) شتر یا اسب که بمرتع برای مدتی رها باشد .


پیشنهاد کاربران

گلائی یا گلائه نام قومی سکایی تبار در قفقاز می باشد که به سرزمین کادوسیان ( تالش ها ) مهاجرت نمودند که بعدها گیلان نامیده شد.


کلمات دیگر: