بینایی . چشم .
گوهر دیده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گوهر دیده. [ گ َ / گُو هََ رِ دی دَ / دِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بینایی. چشم. دیده :
گوهر دیده کجا فرسوده ای
پنج حس را در کجا پالوده ای.
گوهر دیده کجا فرسوده ای
پنج حس را در کجا پالوده ای.
مولوی.
|| کنایه از اشک دیده باشد.کلمات دیگر: