مجلاح. [ م ِ ] ( ع ص ) ناقه ای که در قحط سال شیر دهد وشیر بجهاند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ماده شتری که در سال سخت پرشیر باشد. ج ، مجالیح. ( ناظم الاطباء ).
