( نطاعة ) نطاعة. [ ن ُ ع َ ] ( ع اِ ) لقمه ای که نیمه آن خورند و نیمه آن بر خوان بازآرند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ).
نطاعه
لغت نامه دهخدا
نطاعة. [ ن ُ ع َ ] (ع اِ) لقمه ای که نیمه ٔ آن خورند و نیمه ٔ آن بر خوان بازآرند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از المنجد).
کلمات دیگر: