مجلس افروز
مجلس فروز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مجلس فروز. [ م َ ل ِ ف ُ ] ( نف مرکب ) مجلس افروز. افروزنده مجلس. روشن کننده مجلس :
در طبق مجمر مجلس فروز
عود شکرساز و شکر عودسوز.
چو آتش در او روشنایی و سوز.
در طبق مجمر مجلس فروز
عود شکرساز و شکر عودسوز.
نظامی.
مرا کاین سخنهاست مجلس فروزچو آتش در او روشنایی و سوز.
سعدی ( بوستان ).
و رجوع به مجلس افروز شود.کلمات دیگر: