گوهر گرای

( صفت ) ۱ - گرایند. گوهر مایل بجواهر . ۲ - حاصل کننده گوهر : ازان کان گوهر گرای آمدند چو کیخسروان باز جای آمدند . ( نظامی )

گوهرگرای. [ گ َ / گُو هََ گ َ / گ ِ ] ( نف مرکب ) گراینده ٔگوهر. مایل به گوهر. مؤلف بهار عجم در معنی این کلمه نویسد: هرچند گرایش به معنی میل است لیکن چون میل بر چیز نامقدور نفع ندارد پس گرایش است که همان بسوی مقدور باشد و بنابراین گوهرگرای به معنی حاصل کننده گوهر باشد :
از آن کان گوهرگرای آمدند
چو کیخسروان بازجای آمدند.چو ماند این یکی رشته گوهر بجای
دگر ره شد آن رشته گوهرگرای.