مجظئر

مجظئر. [ م ُ ظَ ءِرر ] ( ع ص ) آماده شر و بدی گویا که ایستاده است و گویند مالک مجظئراً؛ یعنی چرا آماده شر هستی. ( منتهی الارب ). آماده شر و بدی گویا که ایستاده است. ( آنندراج ). آماده شر و بدی و کسی که ایستاده است برای فتنه و فساد. || بلند وطویل. || قوی و زورآور. ( ناظم الاطباء ).