<div class="boxBd">غالیه خور. [ ی َ / ی ِخوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) خورنده غالیه. خورنده سیاهی. صفت قلم که مرکب خورد در این شعر : <br>بر دو ابروش کلاه زر شاهانه نهید<br>پس به دستش قلم غالیه خور باز دهید.<div class="au">خاقانی.</div></div>

غالیه خور. [ ی َ / ی ِخوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) خورنده غالیه. خورنده سیاهی. صفت قلم که مرکب خورد در این شعر : بر دو ابروش کلاه زر شاهانه نهید پس به دستش قلم غالیه خور باز دهید. خاقانی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">خورنده غالیه . ۲ - خورنده سیاهی : قلم غالیه خور ( خاقانی ) .</div>

خورنده غالیه . ۲ - خورنده سیاهی : قلم غالیه خور ( خاقانی ) .

غالیه خور

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا