( فاطمه تنوخیة ) فاطمه تنوخیة. [ طِ م َ ی ِ ت َ خی ی َ ] ( اِخ ) دختر محمدبن احمد تنوخیه. آخرین زنی است که در دمشق به گفتن حدیث اشتغال داشت. ( از اعلام زرکلی ج 2 ص 764 ).
فاطمه ٔ تنوخیه
لغت نامه دهخدا
فاطمه ٔ تنوخیة. [ طِ م َ ی ِ ت َ خی ی َ ] (اِخ ) دختر محمدبن احمد تنوخیه . آخرین زنی است که در دمشق به گفتن حدیث اشتغال داشت . (از اعلام زرکلی ج 2 ص 764).
کلمات دیگر: