<div class="boxBd"><b>( قابیة )</b> قابیة. [ ی َ ] ( ع ص ) نعت فاعلی مؤنث از قبو. زنی که گیاه عصفر چیند و گرد آورد آن را. ( منتهی الارب ). زنی که گیاه کافشه چیندو گرد آورد آنرا. ( آنندراج ). و رجوع به قابی شود.</div>

( قابیة ) قابیة. [ ی َ ] ( ع ص ) نعت فاعلی مؤنث از قبو. زنی که گیاه عصفر چیند و گرد آورد آن را. ( منتهی الارب ). زنی که گیاه کافشه چیندو گرد آورد آنرا. ( آنندراج ). و رجوع به قابی شود.

لغت نامه دهخدا

از قبو زنی که گیاه عصفر چیند و گرد آورد .

فرهنگ فارسی

<p><span class=""hl"">قابیة.</span> [ ی َ ] (ع ص ) نعت فاعلی مؤنث از قبو. زنی که گیاه عصفر چیند و گرد آورد آن را. (منتهی الارب ). زنی که گیاه کافشه چیندو گرد آورد آنرا. (آنندراج ). و رجوع به قابی شود.<br></p>

قابیة. [ ی َ ] (ع ص ) نعت فاعلی مؤنث از قبو. زنی که گیاه عصفر چیند و گرد آورد آن را. (منتهی الارب ). زنی که گیاه کافشه چیندو گرد آورد آنرا. (آنندراج ). و رجوع به قابی شود.

قابیه

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا