<div class="boxBd"><b>( غاویة )</b> غاویة. [ ی َ ] ( ع ص ) تأنیث غاوی. رجوع به غاوی شود. || ( اِ ) توشه دان. ( منتهی الارب ). || مشک که در آن آب باشد. ( منتهی الارب ).</div>

( غاویة ) غاویة. [ ی َ ] ( ع ص ) تأنیث غاوی. رجوع به غاوی شود. || ( اِ ) توشه دان. ( منتهی الارب ). || مشک که در آن آب باشد. ( منتهی الارب ).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">غاویة.</span> [ ی َ ] (ع ص ) تأنیث غاوی . رجوع به غاوی شود. || (اِ) توشه دان . (منتهی الارب ). || مشک که در آن آب باشد. (منتهی الارب ).<br></p>

غاویة. [ ی َ ] (ع ص ) تأنیث غاوی . رجوع به غاوی شود. || (اِ) توشه دان . (منتهی الارب ). || مشک که در آن آب باشد. (منتهی الارب ).

غاویه

لغت نامه دهخدا