( غالب آواز ) ( صفت ) آنکه آوازش بر دیگری غلبه کند .
غالب اواز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( غالب آواز ) غالب آواز. [ ل ِ ] ( ص مرکب ) کسی که آوازش بر دیگری غلبه کند :
که دیده ست بر هیچ رنگین گلی
ز من غالب آوازتر بلبلی.
که دیده ست بر هیچ رنگین گلی
ز من غالب آوازتر بلبلی.
نظامی.
کلمات دیگر: