شکر اغلی
حسن بیک
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حسن بیک . [ ح َ س َ ب َ ] (اِخ ) رجوع به حسن روملو و اوزن حسن و حسن بک و حسن آق قوینلو و حسن زرین قلم شود.
حسن بیک . [ ح َ س َ ب َ ] (اِخ ) شکراُغلی . رجوع به شکراُغلی شود.
حسن بیک. [ ح َ س َ ب َ ] ( اِخ ) رجوع به حسن روملو و اوزن حسن و حسن بک و حسن آق قوینلو و حسن زرین قلم شود.
حسن بیک. [ ح َ س َ ب َ ] ( اِخ ) شکراُغلی. رجوع به شکراُغلی شود.
حسن بیک. [ ح َ س َ ب َ ] ( اِخ ) شکراُغلی. رجوع به شکراُغلی شود.
کلمات دیگر: