( درفسة ) درفسة. [ دَ ف َ س َ ] ( ع مص ) برداشتن نشان بزرگ را. ( از منتهی الارب ). حمل کردن «درفس » و علم بزرگ را. ( از اقرب الموارد ). || سوار شدن شتر کلان جثه را. ( از منتهی الارب ).
درفسة. [ دِ رَ س َ ] ( ع ص ، اِ ) مؤنث درفس. ماده شتر بزرگ جثه. || ماده شتر که در دو پهلوی خود گوشت فراوان دارد. ( از ذیل اقرب الموارد از لسان ). رجوع به درفس شود.
درفسة. [ دِ رَ س َ ] ( ع ص ، اِ ) مؤنث درفس. ماده شتر بزرگ جثه. || ماده شتر که در دو پهلوی خود گوشت فراوان دارد. ( از ذیل اقرب الموارد از لسان ). رجوع به درفس شود.