رضمان . [ رِ ] (ع اِ) شتر گران . (منتهی الارب ). و رجوع به رَضْمان شود.
رضمان
لغت نامه دهخدا
رضمان. [ رَ ض َ ] ( ع مص ) گام نزدیک گذاشته دویدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ).
رضمان. [ رَ ] ( ع اِ ) شتر گران. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). شتران گران. ( آنندراج ).
رضمان. [ رِ ] ( ع اِ ) شتر گران. ( منتهی الارب ). و رجوع به رَضْمان شود.
رضمان. [ رَ ] ( ع اِ ) شتر گران. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). شتران گران. ( آنندراج ).
رضمان. [ رِ ] ( ع اِ ) شتر گران. ( منتهی الارب ). و رجوع به رَضْمان شود.
رضمان . [ رَ ] (ع اِ) شتر گران . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). شتران گران . (آنندراج ).
رضمان . [ رَ ض َ ] (ع مص ) گام نزدیک گذاشته دویدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: