کلمه جو
صفحه اصلی

حسف

لغت نامه دهخدا

حسف. [ ح َ ] ( ع اِ ) خار. || روانی ابر. روان شدن ابر. ( منتهی الارب ). || درودن کشت. || راندن گوسپند. || ملامسه با پایها. جماع در ران. || ( صوت ) آواز بیرون آمدن مار از پوست چون خود را بخارد. ( منتهی الارب ).

حسف. [ ح َ س َ] ( ع مص ) دور کردن خرمای ردی را از جید. پاک کردن خرما از خرمای زبون. || ساقط و بلایه شدن. || کینه ور شدن. || خشم گرفتن.

حسف . [ ح َ ] (ع اِ) خار. || روانی ابر. روان شدن ابر. (منتهی الارب ). || درودن کشت . || راندن گوسپند. || ملامسه با پایها. جماع در ران . || (صوت ) آواز بیرون آمدن مار از پوست چون خود را بخارد. (منتهی الارب ).


حسف . [ ح َ س َ] (ع مص ) دور کردن خرمای ردی ٔ را از جید. پاک کردن خرما از خرمای زبون . || ساقط و بلایه شدن . || کینه ور شدن . || خشم گرفتن .



کلمات دیگر: