ابن هباریه

ابن هباریه. [ اِ ن ُ هََ ب ْ با ری ی َ ] ( اِخ ) شریف ، ابویعلی محمدبن محمدبن صالح هاشمی عباسی. شاعری عرب ، ملازم خدمت خواجه نظام الملک. مدتی در اصفهان اقامت گزید و سپس به کرمان هجرت کرد و بدانجا درگذشت. گذشته از دیوان بزرگ او، کلیله و دمنه را به عربی نظم کرده و نام آن نتائج الفطنة نهاده و ارجوزه ای موسوم به الصادع و الباغم در دوهزار بیت مانند کلیله حکایت از زبان حیوانات صدقةبن منصوربن دبیس صاحب حله کرده است. وفات او به سال 504 هَ. ق. بوده است.