ابناء زمان

ابناء زمان. [ اَ ءِ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مردم روزگار. اهل روزگار. خلق :
این گُرْسنه گرگ بی ترحم
خود سیر نمیشود ز مردم
وین دور فلک چو آسیابست
ابناء زمان مثال گندم.