ابن کمونه

سعد بن منصور معروف به ابن کمونه از فیلسوفان و منطق دانان قرن هفتم است. به قولی، او یهودی بوده و به اسلام گرویده است، یا به اعتبار اینکه جدش یهودی بوده است او را یهودی خوانده اند. مضمون ابتدا و انتهای چند کتاب مختلف او نشان می دهد که وی مسلمان و بلکه شیعه بوده است.
بخش منطق کتاب الکاشف فی الحکمه الجدیده: وی در این کتاب مختصری از علم منطق را آورده و در پایان می گوید مباحث منطقی بسیار فروان است و بیش از آنچه را در کتابش آورده سودمند نمی داند. بلکه بسیاری از مباحث منطقی مطرح شده تنها برای تمرین ذهن است نه نیاز در بخش طبیعیات و الهیات.
بخش منطق شرح التلویحات سهروردی.
بخش منطق المطالب المهمه فی علم الحکمه.
بخش منطق الملتقط من کتاب زبده النقض و لباب الکشف (البته این کتاب تألیف نخجوانی است و ابن کمونه آن را خلاصه کرده است).
ابن کمونه چند اثر در منطق دارد:
۱- از نظر ابن کمونه، مانند دیگر منطق دانان پس از شیخ اشراق، مفهومی آسان و حد حقیقی دشوار است.
۲- او در تعریف، تساوی مصداقی بین معرِّف و معرَّف را شرط نمی ذاند؛ زیرا از نظر او رسم ناقص معرَّف را از بعض ماعدایش ممتاز می کند.