مهرداد اسکویی (زادهٔ ۱۳۴۸ در تهران)، فیلم ساز، تهیه کننده، پژوهشگر و عکاس ایرانی و فارغ التحصیل کارگردانی سینما است که اغلب آثار وی در جشنواره های معتبر ملی و بین المللی مورد توجه قرار گرفته و جوایز متعددی را کسب کرده است.اسکویی تحصیلاتش را در دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر کامل کرد. وی در سال ۲۰۱۰ موفق به کسب عنوان چهره فرهنگی سال جهان از سوی نهاد فرهنگی «پرنس کلاوس» هلند شد. اسکویی عنوان بهترین فیلمساز مستند سال ۲۰۱۶ جهان از جشنواره (تروفالس) آمریکا را از آن خود کرد. در سال ۱۳۸۹ انجمن مستندسازان سینمای ایران جایزه بزرگداشت خود را در جشن خانه سینما، به پاس یک عمر فعالیت مستندسازی به وی اهدا کرد. اسکویی از اسفندماه ۱۳۸۵ تا اسفندماه ۱۳۸۹ برای مدت دو دوره دوساله عضویت کمیته تخصصی سینمای مستند فرهنگستان هنر ایران را عهده دار بود. در سال ۲۰۱۳ فیلم مستند «آخرین روزهای زمستان» از ساخته های او بر پردهٔ سینماهای فرانسه اکران شد. وی جزو هیئت مؤسس و مشاور ارشد مؤسسه انسان شناسی و فرهنگ است. او همچنین در سال ۸۹ با همکاری پژوهشگرانی از رشته های گوناگون، مرکز میراث تصویری ایران را که متمرکز بر پژوهش روی عکس و کارت پستال های تاریخ ایران می باشد را بنیان گذاشت. همچنین از اسکویی گفتگوهای مختلفی با شخصیت های سینمایی و هنری ایرانی و خارجی منتشر شده است. او از سال ۱۳۷۵ پروژه عکاسی از چهره های مفاخر فرهنگ و هنر معاصر ایران را جزو برنامه های ثابت خود قرار داده است. اسکویی در بیش از صدو سی جشنوارهٔ معتبر ملی و بین المللی عضو گروه داوری بوده است. او همچنین به عنوان سفیر فرهنگی بخش انسان دوستانه سازمان ملل متحد (UCHA) فعالیت می کند.
رویاهای دم صبح (۱۳۹۴)
مستندآخرین روزهای زمستان (۱۳۹۰)
روزهای بی تقویم (۱۳۸۶)
دماغ به سبک ایرانی (۱۳۸۴)
مریم جزیره هنگام (۱۳۸۴)
از پس برقع (۱۳۸۳)
بیوه مرد (۱۳۸۱)
رو به جایی دور (۱۳۸۰)
روژگیران (کارگردانی مشترک با ابراهیم سعیدی، ۱۳۷۹)
خانه مادری ام مرداب (۱۳۷۸)
مهرداد اسکویی فعالیت هایش را در نوجوانی با بازیگری تئاتر در شهر بندر انزلی شروع کرد. در این شهر یک کانون فیلم تأسیس شد که از جمله فعالیت های این کانون دعوت از فیلم سازانی چون کیانوش عیاری، امیر نادری و عباس کیارستمی بود تا با حضور و نمایش آثار کوتاه و بلند و مستند خود با علاقه مندان گفتگو کنند. اسکویی در آن میان با کنجکاوی پای تماشای این آثار می نشست و به عنوان کوچکترین عضو کانون فعالیت می کرد. وی اولین فیلم کوتاهش به نام «تولدی دیگر» را در سن ۱۸سالگی با هزینهٔ خود و با فروش کتابهایش ساخت. این فیلم دربارهٔ زندگی یک خانوادهٔ ماهیگیر بود.
اسکویی در ایران و کشورهای مختلف جهان زیر نظر اساتیدی چون: آلبرت مایزلز، فردریک وایزمن، ریچارد لیکاک، د. ا پنه بیکر، راس مک ال وی، عباس کیارستمی، هدی هانیگمان، نیک برومفیلد، کیم لانگنیتو، ویکتور کوزاکوفسکی، ویم وندرس، آنتونی مینگلا، امیر نادری، لئونارد رتل هلمریش و والتر مرچ به گذراندن دوره های آموزشی مختلف پرداخته است.وی تاکنون در کشورهای استرالیا، آمریکا، چک، فرانسه و کرواسی مسترکلاس فیلمسازی مستند برگزار کرده است.اسکویی تاکنون ۱۵ فیلم کارگردانی کرده و در بیش از ۵۰۰ حضور ملی و بین المللی و کسب بیش از ۱۲۰ جایزه معتبر یکی از شخصیت های برجسته مستندسازی ایران محسوب می شود.فیلم های اسکویی در جشنواره ها و مراکز دانشگاهی بیش از ۵۰ کشور جهان به نمایش درآمده و مورد نقد و بررسی قرار گرفته شده است.
عضویت در «انجمن مستندسازان اروپا(EDN)»، «انجمن مستندسازان جهان(IDA)»، گروه تخصصی فیلم مستند «فرهنگستان هنر»، هیئت مؤسس «انجمن فیلم کوتاه ایران»، «انجمن مستندسازان ایران»، «انجمن ملی عکاسان ایران»، «انجمن عکاسان مطبوعات»، و تدریس فیلمسازی مستند در شهرهای مختلف ایران و مؤسسه فرهنگی هنری کارنامه تهران از دیگر فعالیت های او است.
رویاهای دم صبح (۱۳۹۴)
مستندآخرین روزهای زمستان (۱۳۹۰)
روزهای بی تقویم (۱۳۸۶)
دماغ به سبک ایرانی (۱۳۸۴)
مریم جزیره هنگام (۱۳۸۴)
از پس برقع (۱۳۸۳)
بیوه مرد (۱۳۸۱)
رو به جایی دور (۱۳۸۰)
روژگیران (کارگردانی مشترک با ابراهیم سعیدی، ۱۳۷۹)
خانه مادری ام مرداب (۱۳۷۸)
مهرداد اسکویی فعالیت هایش را در نوجوانی با بازیگری تئاتر در شهر بندر انزلی شروع کرد. در این شهر یک کانون فیلم تأسیس شد که از جمله فعالیت های این کانون دعوت از فیلم سازانی چون کیانوش عیاری، امیر نادری و عباس کیارستمی بود تا با حضور و نمایش آثار کوتاه و بلند و مستند خود با علاقه مندان گفتگو کنند. اسکویی در آن میان با کنجکاوی پای تماشای این آثار می نشست و به عنوان کوچکترین عضو کانون فعالیت می کرد. وی اولین فیلم کوتاهش به نام «تولدی دیگر» را در سن ۱۸سالگی با هزینهٔ خود و با فروش کتابهایش ساخت. این فیلم دربارهٔ زندگی یک خانوادهٔ ماهیگیر بود.
اسکویی در ایران و کشورهای مختلف جهان زیر نظر اساتیدی چون: آلبرت مایزلز، فردریک وایزمن، ریچارد لیکاک، د. ا پنه بیکر، راس مک ال وی، عباس کیارستمی، هدی هانیگمان، نیک برومفیلد، کیم لانگنیتو، ویکتور کوزاکوفسکی، ویم وندرس، آنتونی مینگلا، امیر نادری، لئونارد رتل هلمریش و والتر مرچ به گذراندن دوره های آموزشی مختلف پرداخته است.وی تاکنون در کشورهای استرالیا، آمریکا، چک، فرانسه و کرواسی مسترکلاس فیلمسازی مستند برگزار کرده است.اسکویی تاکنون ۱۵ فیلم کارگردانی کرده و در بیش از ۵۰۰ حضور ملی و بین المللی و کسب بیش از ۱۲۰ جایزه معتبر یکی از شخصیت های برجسته مستندسازی ایران محسوب می شود.فیلم های اسکویی در جشنواره ها و مراکز دانشگاهی بیش از ۵۰ کشور جهان به نمایش درآمده و مورد نقد و بررسی قرار گرفته شده است.
عضویت در «انجمن مستندسازان اروپا(EDN)»، «انجمن مستندسازان جهان(IDA)»، گروه تخصصی فیلم مستند «فرهنگستان هنر»، هیئت مؤسس «انجمن فیلم کوتاه ایران»، «انجمن مستندسازان ایران»، «انجمن ملی عکاسان ایران»، «انجمن عکاسان مطبوعات»، و تدریس فیلمسازی مستند در شهرهای مختلف ایران و مؤسسه فرهنگی هنری کارنامه تهران از دیگر فعالیت های او است.
wiki: مهرداد اسکویی