عفوصت

دهان فراز هم کشیدن عفوصه

عفوصت. [ ع ُ ص َ ] ( ع اِمص ) دهان فراز هم کشیدن. ( ذخیره خوارزمشاهی ). عفوصة. گسی. تلخی. زمختی. مزه هر چیز زمخت و قابض. ( ناظم الاطباء ). قبض. بشاعت. دندی. عفصی : درحلق عفوصتی بیاید چنانکه گوئی مازو خورده است. ( ذخیره خوارزمشاهی ). رجوع به عفص و عفصی و عفوصة شود.

---

عفوصة. [ ع ُ ص َ ] ( ع اِمص ) تلخی و تندی مزه. ( منتهی الارب ). مرارت و قبض که بلعیدن بدانها سخت شود، و هر گاه با هم باشد «بشاعت » شود. ( از اقرب الموارد ). رجوع به عفص و عفصی و عفوصت شود.