قسطار. [ ق ُ ] ( معرب ، ص ، اِ ) کسی که طلای فراوان نگهداری کند تا آنها را به ورقه مبدل سازد. گروهی به این نام شهرت دارند. ( اللباب ). صیرفی. تاجر. || میزان. ( المعرب جوالیقی ). || کیسه دار. ( مهذب الاسماء ). || کسی که متصدی کارهای ده و متولی شئون آن گردد. ( المعرب جوالیقی ).
قسطار. [ ق َ ] ( معرب ، ص ، اِ ) مرد دانا و دوربین. ( منتهی الارب ). مرد نقاد دانای خبیر و دوربین. ( ناظم الاطباء ). جهبذ. ( اقرب الموارد ). گاهبد. گهبد. قسطار و قسطری ، دو کلمه رومی است به معنی جهبذ. ( ثعالبی از سیوطی در المزهر ). || خزانه دار، و این کلمه معرب است از لاتینی کستار. رجوع به قُسطار ( معرب ، ص ، اِ ) و قسطر و قسطری شود.
قسطار. [ ق ُ ] ( اِخ ) جعفربن محمدبن عبداﷲ حرانی ، مکنی به ابومحمد. از محدثان است. وی از یحیی بن مصفی رهاوی روایت کند و از او ابواحمدبن عدی جرجانی روایت دارد. ( اللباب ).
قسطار. [ ق َ ] ( معرب ، ص ، اِ ) مرد دانا و دوربین. ( منتهی الارب ). مرد نقاد دانای خبیر و دوربین. ( ناظم الاطباء ). جهبذ. ( اقرب الموارد ). گاهبد. گهبد. قسطار و قسطری ، دو کلمه رومی است به معنی جهبذ. ( ثعالبی از سیوطی در المزهر ). || خزانه دار، و این کلمه معرب است از لاتینی کستار. رجوع به قُسطار ( معرب ، ص ، اِ ) و قسطر و قسطری شود.
قسطار. [ ق ُ ] ( اِخ ) جعفربن محمدبن عبداﷲ حرانی ، مکنی به ابومحمد. از محدثان است. وی از یحیی بن مصفی رهاوی روایت کند و از او ابواحمدبن عدی جرجانی روایت دارد. ( اللباب ).