کلمه جو
صفحه اصلی

شسوع

لغت نامه دهخدا

شسوع. [ ش َ ] ( ع ص ) دور و بعید. ج ، شُسع. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).

شسوع. [ ش ُ ] ( ع اِ )ج ِ شِسع. ( دهار ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ج ِ شسع، به معنی دوال نعل. ( آنندراج ). رجوع به شسع شود.

شسوع. [ ش ُ ] ( ع مص ) مصدر به معنی شَسَع. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || بعید شدن منزل. ( آنندراج ). دور شدن. ( تاج المصادر بیهقی ). رجوع به شسع شود.

شسوع . [ ش َ ] (ع ص ) دور و بعید. ج ، شُسع. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ).


شسوع . [ ش ُ ] (ع اِ)ج ِ شِسع. (دهار) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ شسع، به معنی دوال نعل . (آنندراج ). رجوع به شسع شود.


شسوع . [ ش ُ ] (ع مص ) مصدر به معنی شَسَع. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || بعید شدن منزل . (آنندراج ). دور شدن . (تاج المصادر بیهقی ). رجوع به شسع شود.



کلمات دیگر: