<div class="boxBd"><b>( عفقسة )</b> عفقسة. [ ع َ ق َ س َ ] ( ع مص ) بد کردن خلق کسی را پس از آنکه نیکو بوده است. ( از اقرب الموارد ). تباه ساختن و بد کردن. ( ناظم الاطباء ): ما عَفقَسه ُ؛ چه بدخلق است او بعد آنکه نیکوخوی بود. ( منتهی الارب ).</div>

( عفقسة ) عفقسة. [ ع َ ق َ س َ ] ( ع مص ) بد کردن خلق کسی را پس از آنکه نیکو بوده است. ( از اقرب الموارد ). تباه ساختن و بد کردن. ( ناظم الاطباء ): ما عَفقَسه ُ؛ چه بدخلق است او بعد آنکه نیکوخوی بود. ( منتهی الارب ).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">عفقسة.</span> [ ع َ ق َ س َ ] (ع مص ) بد کردن خلق کسی را پس از آنکه نیکو بوده است . (از اقرب الموارد). تباه ساختن و بد کردن . (ناظم الاطباء): ما عَفقَسه ُ؛ چه بدخلق است او بعد آنکه نیکوخوی بود. (منتهی الارب ).<br></p>

عفقسة. [ ع َ ق َ س َ ] (ع مص ) بد کردن خلق کسی را پس از آنکه نیکو بوده است . (از اقرب الموارد). تباه ساختن و بد کردن . (ناظم الاطباء): ما عَفقَسه ُ؛ چه بدخلق است او بعد آنکه نیکوخوی بود. (منتهی الارب ).

عفقسه

لغت نامه دهخدا