جرب خشک
شرینه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شرینه. [ ش َ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) شِرّینَه. شِرّینِه. جرب خشک.( ناظم الاطباء ). رجوع به شِرّینَه و شِرّینه. شود.
شرینه.[ ش ِرْ ری ن َ / ن ِ ] ( اِ ) شَرینَه. شِرینِه. جرب خشک. ( ناظم الاطباء ). رجوع به شَرینَه و شَرینِه شود.
شرینه.[ ش ِرْ ری ن َ / ن ِ ] ( اِ ) شَرینَه. شِرینِه. جرب خشک. ( ناظم الاطباء ). رجوع به شَرینَه و شَرینِه شود.
شرینه . [ ش َ ن َ / ن ِ ] (اِ) شِرّینَه . شِرّینِه . جرب خشک .(ناظم الاطباء). رجوع به شِرّینَه و شِرّینه . شود.
شرینه .[ ش ِرْ ری ن َ / ن ِ ] (اِ) شَرینَه . شِرینِه . جرب خشک . (ناظم الاطباء). رجوع به شَرینَه و شَرینِه شود.
کلمات دیگر: