<div class="boxBd"><b>( عفرسة )</b> عفرسة. [ ع َ رَ س َ ] ( ع مص ) بر زمین افکندن کسی را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || چیره شدن بر کسی. ( از منتهی الارب ). غالب شدن. ( از اقرب الموارد ). || دریدن شیر کسی را. ( از منتهی الارب ).</div>

( عفرسة ) عفرسة. [ ع َ رَ س َ ] ( ع مص ) بر زمین افکندن کسی را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || چیره شدن بر کسی. ( از منتهی الارب ). غالب شدن. ( از اقرب الموارد ). || دریدن شیر کسی را. ( از منتهی الارب ).

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">عفرسة.</span> [ ع َ رَ س َ ] (ع مص ) بر زمین افکندن کسی را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || چیره شدن بر کسی . (از منتهی الارب ). غالب شدن . (از اقرب الموارد). || دریدن شیر کسی را. (از منتهی الارب ).<br></p>

عفرسة. [ ع َ رَ س َ ] (ع مص ) بر زمین افکندن کسی را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || چیره شدن بر کسی . (از منتهی الارب ). غالب شدن . (از اقرب الموارد). || دریدن شیر کسی را. (از منتهی الارب ).

عفرسه

لغت نامه دهخدا