لویتْپولْد (۱۸۲۱ـ۱۹۱۲)(Luitpold)
نایب السلطنۀ باواریا (۱۸۸۶ـ۱۹۱۲). در دوران نیابت سلطنت وی، باواریا دولتی لیبرال داشت و
مونیخ به مرکز فرهنگی اروپا تبدیل شد. لویتپولد در سال های پایانی حکومت لوئی دوم، که تعادل روانی اش را از دست داده بود،
نایب السلطنه شد و در دوران حکومت اوتو، برادرزادۀ خود، که او نیز از بیماری جنون رنج می برد، این سِمت را حفظ کرد. دوران زمامداری ۲۶ سالۀ وی سال های طلایی باواریا عنوان گرفت.