فلوکستین

فلوکستین (Fluoxetine) یک داروی ضد افسردگی از گروه مهارکننده های بازجذب سروتونین است که استفاده از آن برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی اجباری، اختلال هراس و پرخوری عصبی پذیرفته شده است. حیطه اثر این دارو بسیار گسترده تر از موارد ذکر شده است و تنها پس از مصرف منظم آن اثرات مطلوب حتی ناخواسته ای در هر مصرف کننده دارد. از فلوکستین با نام تجاری پروزاک، با عنوان «داروی قرن» یاد و ستایش می شود.InChI=1S/C17H18F3NO/c1-21-12-11-16(13-5-3-2-4-6-13)22-15-9-7-14(8-10-15)17(18,19)20/h2-10,16,21H,11-12H2,1H3 YKey:RTHCYVBBDHJXIQ-UHFFFAOYSA-N Y
InChI=1S/C17H18F3NO/c1-21-12-11-16(13-5-3-2-4-6-13)22-15-9-7-14(8-10-15)17(18,19)20/h2-10,16,21H,11-12H2,1H3 YKey:RTHCYVBBDHJXIQ-UHFFFAOYSA-N Y
فلوکستین در سال ۱۹۸۶ در آلای لی لی اند کامپنی ساخته شد و اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا در ۱۹۸۷ سودمندی آن را برای درمان افسردگی تأیید کرد. همچنین فلوکستین موارد تجویز متعددی همچون در انزال زودرس مردان و دیگر کاهش وزن دارد که البته به مقادیر مصرف آن و تحمل فرد بستگی دارد برخلاف باور رایج فلوکستین اولین داروی اس اس آرآی نیست و پیش از آن زیملدین و ایندالپین و فلووکسامین ساخته شده بودند که دو مورد اول به دلیل عوارض نامطلوب شان به سرعت از بازار خارج شدند.
علی رغم ورود داروهای جدیدتر این گروه فلوکستین همچنان یک داروی پرطرفدار است و در سال ۲۰۰۷ در بیش از ۲۲ میلیون نسخه برای آن در ایالات متحده تجویز شده است. مدت حق انحصاری تولید فلوکستین در سال ۲۰۰۱ پایان یافته و هم اکنون شرکت های مختلف داروسازی به تولید آن می پردازند.

فِلوکْسِتین (Prozac)
داروی ضد افسردگی، با نام تجاری پروزاک. این دارو با افزایش مقدار نوعی ناقل عصبی در مغز، با نام سروتونین، اثر خود را ظاهر می کند. عوارض جانبی این دارو عبارت اند از تهوع و کاهش میل جنسی. این دارو در درمان اختلالات تغذیه ای، مثل پرخوری، هم کاربرد دارد. فلوکستین جزو گروه داروهای مهارکنندۀ اختصاصی بازجذب سروتونین است. استفادۀ این دارو بحث برانگیز بوده است، زیرا هم افسردگی را برطرف می کند، و هم ادعا شده است که باعث سرحالی بیمار می شود. به علت این خصوصیت، ممکن است در آینده از آن به منزلۀ اصلاح کنندۀ شخصیت افراد سالم استفاده کنند.