متدیسم

کلیسای متدیست (Methodist) در سال ۱۷۳۸ منشعب از کلیسای پروتستان انگلستان به دست چارلز وزلی و جان وزلی بنا نهاده شد و در ۱۷۸۴ در شهر بالتیمور ایالت مریلند ایالات متحده به طور رسمی فعالیت خود را آغاز کرد.متدیست ها به شدت به این نکته که زندگی اجتماعی آینه تجلی دین است و هیچ دستوری قابل بحث نیست مگر اینکه در زندگی روزمره تأثیر خود را نشان دهد باورمند هستند.
جان وزلی در هنگام تحصیل در دانشگاه آکسفورد با گرد آوردن بسیاری از دانشجوهای باورمند به مسیحیت، گروهی را به نام کلوب مقدس تشکیل داد. او به همراه برادر خود چارلز، مجموعه سفرهایی را به اقصا نقاط بریتانیا انجام داد و در همه جا مردم را به توبه واقعی و بازگشت به سوی مسیح دعوت می کرد. پس از انقلاب آمریکا و بازگشت بسیاری از کشیشان کلیسای انگلیکن به بریتانیا، جان وزلی بنیان گذار کلیسای متدیست، اسقفی به نام توماس کوک را روانهٔ ایالات متحده کرد که او به همراه اسقفی دیگر به نام فرانسیس اَزبِری، کلیسای اسقفی متودیست را در ایالات متحده بنا نهادند. کلیسای متدیست در موج نخست و دوم گسترش پروتستانیزم در ایالات متحده در سده هجدهم میلادی به شدت پیشرفت کرد و امروزه یکی از بزرگترین و تأثیر گذارترین کلیساهای ایالات متحده است.با اضافه شدن بر شمار مبلغان متدیست در آمریکا به ویژه در اواخر سده هجدهم، این کلیسا به صورت کامل از امپراتوری بریتانیا و کلیسای انگلیکن جدا شد.
کلیسای متدیست دیدگاه آرمینیوسی را در خصوص رستگاری اتخاذ می کند. بر پایه این دیدگاه کلیسای متدیست مخالف با باورهای جبرگرایانه دربارهٔ مشیت الهی است. آن ها به آزادی ارادهٔ انسان در پذیرش یا رد رستگاری باورمند هستند. در واقع خلاصه آموزه های کلیسای متدیست در پرسشنامه آموزه های این کلیسا درج شده است:
—A Catechism for the Use of the People Called Methodists،

مِتُدیسم
مِتُدیسم
جنبش انجیلی پروتستان۱. در ۱۷۳۹ جان وِسلی۲ در درون کلیسای انگلستان۳ آن را پایه گذاری کرد، ولی در ۱۷۹۵ به گروه مستقلی تبدیل شد. کلیسای اسقفی متدیست۴ در ۱۷۸۴ در امریکا بنیاد گذاشته شد. تعداد مسیحیان متدیست در جهان بیش از ۵۰میلیون نفر است. موعظه های شهربه شهر و در فضای بازِ جان و چارلز وسلی۵ و جورج وایتفیلد۶ عدۀ بسیاری را به خود جلب کرد و به احیای ایمان کارگران و کشاورزان انگلیسیِ سرخورده از ظواهر و رسوم سنتی کلیسای انگلستان انجامید. نظریه های متدیست در موعظه های وسلی و یادداشت هایی دربارۀ انجیل۷، تشریح شده است. اختلاف نظرهای پیروان فرقۀ متدیست در اوایل قرن ۱۹ در کنفرانس ۱۹۳۲ لندن با شرکت متدیست های پیرو وسلی، متدیست های نخستین، و متدیست های متحد۸ به بحث گذاشته و برطرف شد؛ و در نتیجه کلیسای متدیست۹ پدید آمد. گسترش فرقۀ متدیست در قرن ۱۹ در مناطق صنعتی انگلستان سبب شد تا مردم با روآوردن به مسائل معنوی، بر مشکلات اقتصادی و تغییر و تحولات ناشی از انقلاب صنعتی غلبه کنند. تبلیغ ساده زیستی و صرفه جویی، از آموزه های فرقۀ متدیست، سبب شد تا وضعیت اقتصادی بسیاری از پیروان این فرقه بهبود یابد. شاخه ای از متدیسم۱۰ بود که در ۱۸۱۱، در انگلستان پدید آمد. نطفۀ آن در اردوهایی بسته شده بود که فعالان تبشیری از ۱۸۰۷ در نقاطی مانند ماوکاپ۱۱ تشکیل داده بودند. با الهام از امریکایی ها، جلسات وعظ در هوای آزاد برگزار و در آن ها دعا و سرود هم خوانده می شد. در ۱۹۳۲ متدیست های بدوی با دیگران کلیسای متدیست متحد۱۲ را تشکیل دادند. هیو بورن۱۳ (۱۷۷۲ـ۱۸۵۲) و ویلیام کلوز۱۴ که هر دو به دلیل شرکت در همایش های اردوگاهی از محفل متدیست وسلی۱۵ اخراج شده بودند، مبارزه ای تبلیغی را آغاز کردند که به شکل گیری محفل های متدیست بدوی در مرکز و شرق و شمال انگلستان انجامید. طرفداران بسیاری از میان معدنچیان و کشاورزان به دست آوردند و فعالیت خود را بیشتر در روستاها و شهرستان ها متمرکز کردند تا در مراکز بزرگ شهری. متدیسم بدوی به عنوان فرقه ای مستقل در ۱۸۲۹ به امریکا و سپس کانادا، استرالیا، نیوزیلند، افریقای جنوبی، و نیجریه راه یافت.
Evangelical ProtestantJohn WesleyChurch of EnglandMethodist Episcopal ChurchCharles WesleyGeorge WhitefieldNotes on the New TestamentUnited methodistMethodist ChurchMethodismMow CopUnified Methodist ChurchHugh BourneWilliam ClowesWesleyan