گرافیک سه بعدی کامپیوتری (3D) گرافیکی است که از اطلاعات سه بعدی دادهٔ هندسی -که در رایانه ذخیره شده- به منظور انجام محاسبات و پرداخت کردن تصاویر ۲ بعدی استفاده می کنند. علی رغم این اختلافات، گرافیک ۳ بعدی کامپیوتری وابسته به بسیاری از الگوریتم های گرافیک برداری دو بعدی کامپیوتری در مدل قاب سیمی و هم چنین گرافیک رستری دو بعدی کامپیوتری در نمایش پرداخت شده نهایی است.
رندرینگ (گرافیک رایانه ای)
گرافیک رایانه ای
بازی های رایانه ای
پایپ لاین گرافیک
فیلم سه بعدی
در نرم افزارهای گرافیک کامپیوتری تفاوت بین ۲ بعدی و ۳ بعدی خیلی کمرنگ شده است. گرافیک های ۲ بعدی ممکن است از روش های ۳ بعدی برای رسیدن به جلوه هایی مانند نورپردازی استفاده کنند و ۳ بعدی ها ممکن است از تکنیک های پرداخت کردن ۲ بعدی استفاده کند. غالباً، گرافیک های ۳ بعدی کامپیوتری به مدل های ۳ بعدی اشاره دارند. صرف نظر از گرافیک پرداخت شده، مدل در داخل فایل گرافیکی نگهداری می شود. تفاوت هایی بین مدل ۳ بعدی و گرافیک ۳ بعدی وجود دارد. یک مدل ۳ بعدی یک نماینده ریاضی از هر جسم ۳ بعدی است (چه متحرک، چه ثابت). یک مدل تا زمانی که در معرض دید قرار نگیرد یک گرافیک به حساب نمی آید. از زمانی که نخستین چاپگر ۳ بعدی اختراع شد، مدل های ۳ بعدی دیگر به محیط مجازی محدود نیستند. یک مدل می تواند طی فرایندی به نام پرداخت ۳ بعدی، به صورت یک تصویر ۲ بعدی به نمایش در آید، یا اینکه در شبیه سازی های کامپیوتری غیر گرافیکی و محاسبات غیر گرافیکی استفاده شود.
عملیات تولید گرافیک های ۳ بعدی کامپیوتری را می توان به ۳ مرحله پی در پی بنیادین تقسیم کرد. مدلسازی ۳ بعدی که فرایند تشکیل شکل جسم را توضیح می دهد، چیدمان و حرکت که حرکت و جهت گیری اجسام را در صحنه مشخص می کند، و پرداخت کردن ۳ بعدی که تصویری از جسم تولید می کند.
مدل فرایند تشکیل شکل یک جسم را توصیف می کند. دو مورد از رایج ترین منابع مدل های ۳ بعدی مدل هایی هستند که(۱) توسط مهندس یا هنرمند با استفاده از نوعی ابزار مدل سازی ۳ بعدی روی کامپیوتر تولید می شوند و(۲)با استفاده از اجسام واقعی به داخل کامپیوتر پویش می شوند. مدل ها هم چنین می توانند رویه ای یا با شبیه سازی فیزیکی تولید شوند.
رندرینگ (گرافیک رایانه ای)
گرافیک رایانه ای
بازی های رایانه ای
پایپ لاین گرافیک
فیلم سه بعدی
در نرم افزارهای گرافیک کامپیوتری تفاوت بین ۲ بعدی و ۳ بعدی خیلی کمرنگ شده است. گرافیک های ۲ بعدی ممکن است از روش های ۳ بعدی برای رسیدن به جلوه هایی مانند نورپردازی استفاده کنند و ۳ بعدی ها ممکن است از تکنیک های پرداخت کردن ۲ بعدی استفاده کند. غالباً، گرافیک های ۳ بعدی کامپیوتری به مدل های ۳ بعدی اشاره دارند. صرف نظر از گرافیک پرداخت شده، مدل در داخل فایل گرافیکی نگهداری می شود. تفاوت هایی بین مدل ۳ بعدی و گرافیک ۳ بعدی وجود دارد. یک مدل ۳ بعدی یک نماینده ریاضی از هر جسم ۳ بعدی است (چه متحرک، چه ثابت). یک مدل تا زمانی که در معرض دید قرار نگیرد یک گرافیک به حساب نمی آید. از زمانی که نخستین چاپگر ۳ بعدی اختراع شد، مدل های ۳ بعدی دیگر به محیط مجازی محدود نیستند. یک مدل می تواند طی فرایندی به نام پرداخت ۳ بعدی، به صورت یک تصویر ۲ بعدی به نمایش در آید، یا اینکه در شبیه سازی های کامپیوتری غیر گرافیکی و محاسبات غیر گرافیکی استفاده شود.
عملیات تولید گرافیک های ۳ بعدی کامپیوتری را می توان به ۳ مرحله پی در پی بنیادین تقسیم کرد. مدلسازی ۳ بعدی که فرایند تشکیل شکل جسم را توضیح می دهد، چیدمان و حرکت که حرکت و جهت گیری اجسام را در صحنه مشخص می کند، و پرداخت کردن ۳ بعدی که تصویری از جسم تولید می کند.
مدل فرایند تشکیل شکل یک جسم را توصیف می کند. دو مورد از رایج ترین منابع مدل های ۳ بعدی مدل هایی هستند که(۱) توسط مهندس یا هنرمند با استفاده از نوعی ابزار مدل سازی ۳ بعدی روی کامپیوتر تولید می شوند و(۲)با استفاده از اجسام واقعی به داخل کامپیوتر پویش می شوند. مدل ها هم چنین می توانند رویه ای یا با شبیه سازی فیزیکی تولید شوند.
wiki: گرافیک سه بعدی رایانه ای