قصر ابو نصر

مختصات: ۲۹°۳۵′۰۳″شمالی ۵۲°۳۷′۲۹″شرقی / ۲۹٫۵۸۴۱۲۲°شمالی ۵۲٫۶۲۴۶۱۷°شرقی / 29.584122; 52.624617
قصر ابونصر (به لاتین Qasre Abunasr) یا تخت مادر سلیمان به صورت بقایای بناها و یک حصار سنگی، دیوارهای آجری، ساختمان های خشتی و آستانه های سنگی فرو افتاده در شش کیلومتری شرق شیراز، بر بالای یک تپه دیده می شود (لازم است ذکر شود که قبلاً در فاصله شش کیلومتری بوده است و در حال حاضر جزء شهر شیراز است). بر اساس کاوش های انجام شده در این محل نمونه های سفال و قطعات ظروف سنگی عهد هخامنشی را با سکه ها و آثاری دیگر از عهد سلوکی، اشکانی و ساسانی کشف کرده اند. بر پایه این کشفیات معلوم شد که در عهد اشکانیان بنایی محکم و محصور در آنجا احداث شده و در زمان ساسانیان هم مورد استفاده کامل بوده است. امروزه به محلی که در نزدیکی این قصر هست و در گذشته معروف به قصرابونصر بوده، حسین آباد می باشد. از قدیمیترین افرادی که در این منطقه ساکن بودند فامیل فراحی می باشد (در بعضی موارد با پسوند فامیلی قصرابونصر) از اهالی قدیم این بنای تاریخی هستند. برخی بقایای قصرابونصر در اطراف و بالای تپه هایی در حوالی برم دلک واقع شده است.
همچنین مهرهایی مربوط به اواخر ساسانی و اوایل اسلام، در محل قصر ابونصر یافت شده که حاوی نام شیراز است.
این محل با نام «تخت سلیمان» در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ در فهرست آثار تاریخی ایران ثبت شده است.