رثیئه

( رثیئة ) رثیئة. [ رَ ءَ ] ( ع اِ ) ماست. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). و فی المثل : الرثیئة تفتاء الغضب ؛ در حق کسی است که خشم را به یافتن چیزی فروخورد، و منه : هو اشهی اًلَی من رثیئة. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). || شیر تازه و شیر ترش مخلوط به هم. ( ناظم الاطباء ). || ( اِمص ) گولی و کم عقلی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ( ص ) آنکه شیر تازه را به شیر ترش می آمیزد. ( از اقرب الموارد ).