گریز
دباه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( دباة ) دباة. [ دَ ] ( ع اِ ) یکی ملخ پیاده. ( منتهی الارب ). یکی از دبی. رجوع به دبی و دبا و دباء شود.
دباة. [ دَ ] (ع اِ) یکی ملخ پیاده . (منتهی الارب ). یکی از دبی . رجوع به دبی و دبا و دباء شود.
کلمات دیگر:
دباة. [ دَ ] (ع اِ) یکی ملخ پیاده . (منتهی الارب ). یکی از دبی . رجوع به دبی و دبا و دباء شود.