خبعثن

لغت نامه دهخدا

خبعثن. [ خ ُ ب َ ث ِ ] ( ع ص ، اِ ) فربه و تناور از هرچیزی. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( متن اللغة ) ( تاج العروس ). || شیر بیشه. || مرد ستبر سخت. ( منتهی الارب ).

خبعثن. [ خ َ ب َ ث ِ ] ( ع اِ ) شیر بیشه. ( متن اللغة ) ( تاج العروس ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( معجم الوسیط ).

خبعثن. [ خ َ ب َ ث َ ] ( ع ص ، اِ ) مرد سخت ستبر. ( از منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( متن اللغة ) ( تاج العروس ) || شیربیشه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( تاج العروس ).

خبعثن . [ خ َ ب َ ث َ ] (ع ص ، اِ) مرد سخت ستبر. (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (متن اللغة) (تاج العروس ) || شیربیشه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (تاج العروس ).

خبعثن . [ خ َ ب َ ث ِ ] (ع اِ) شیر بیشه . (متن اللغة) (تاج العروس ) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (معجم الوسیط).

خبعثن . [ خ ُ ب َ ث ِ ] (ع ص ، اِ) فربه و تناور از هرچیزی . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (متن اللغة) (تاج العروس ). || شیر بیشه . || مرد ستبر سخت . (منتهی الارب ).

کلمات دیگر: