لغت نامه دهخدا

رحاض . [ رُ ](ع اِ) عرقی که در تب زده آید. (ناظم الاطباء). اسم است از رحض به معنی عرق آوردن تب زده . (منتهی الارب ).

رحاض . [ رُ ](ع اِ) عرقی که در تب زده آید. (ناظم الاطباء). اسم است از رحض به معنی عرق آوردن تب زده . (منتهی الارب ).

<div class="boxBd">رحاض. [ رُ ]( ع اِ ) عرقی که در تب زده آید. ( ناظم الاطباء ). اسم است از رحض به معنی عرق آوردن تب زده. ( منتهی الارب ). <hr>رحاض. [ رَح ْ حا ] ( ع ص ) جامه شوی. ( مهذب الاسماء ) ( ملخص اللغات حسن خطیب ).</div>

رحاض. [ رُ ]( ع اِ ) عرقی که در تب زده آید. ( ناظم الاطباء ). اسم است از رحض به معنی عرق آوردن تب زده. ( منتهی الارب ). رحاض. [ رَح ْ حا ] ( ع ص ) جامه شوی. ( مهذب الاسماء ) ( ملخص اللغات حسن خطیب ).