رثم . [ رَ ث َ ] (ع مص ) سپیدلب گردیدن یا سپیدبینی شدن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ).
رثم
لغت نامه دهخدا
رثم . [ رَ ث ِ ] (ع ص ) نعت است از رَثَم . (منتهی الارب )(آنندراج ) (از اقرب الموارد). رجوع به رَثَم شود.
رثم. [ رَ ] ( ع مص ) شکستن بینی کسی را و خون آلود کردن آن. || طلا کردن زن بوی خوش بر بینی و آلودن آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
رثم. [ رَ ث َ ] ( ع مص ) سپیدلب گردیدن یا سپیدبینی شدن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ).
رثم. [ رَ ث َ ] ( ع اِ ) سپیدی سر بینی اسب یا سپیدی که تا لب پائین اسب رسیده باشد یا سپیدی بینی اسب. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ).
رثم. [ رَ ث ِ ] ( ع ص ) نعت است از رَثَم. ( منتهی الارب )( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به رَثَم شود.
رثم. [ رَ ث َ ] ( ع مص ) سپیدلب گردیدن یا سپیدبینی شدن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ).
رثم. [ رَ ث َ ] ( ع اِ ) سپیدی سر بینی اسب یا سپیدی که تا لب پائین اسب رسیده باشد یا سپیدی بینی اسب. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ).
رثم. [ رَ ث ِ ] ( ع ص ) نعت است از رَثَم. ( منتهی الارب )( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به رَثَم شود.
رثم . [ رَ ] (ع مص ) شکستن بینی کسی را و خون آلود کردن آن . || طلا کردن زن بوی خوش بر بینی و آلودن آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).
رثم . [ رَ ث َ ] (ع اِ) سپیدی سر بینی اسب یا سپیدی که تا لب پائین اسب رسیده باشد یا سپیدی بینی اسب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ).
کلمات دیگر: