بمعنی شبعانه
شبعه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شبعة. [ ش ُ ع َ ] (ع اِ) مقدار یک سیری از طعام . (از منتهی الارب ). یکی شبع. به مقدار سیرکننده از طعام .(از اقرب الموارد): اشتهی شبعة من الطعام ؛ به اندازه ٔ یک سیری از غذا اشتها دارم . (از اقرب الموارد).
( شبعة ) شبعة. [ ش ُ ع َ ] ( ع اِ ) مقدار یک سیری از طعام. ( از منتهی الارب ). یکی شبع. به مقدار سیرکننده از طعام.( از اقرب الموارد ): اشتهی شبعة من الطعام ؛ به اندازه یک سیری از غذا اشتها دارم. ( از اقرب الموارد ).
شبعة. [ ش َ ب ِ ع َ ] ( ع ص ) شبعانة. ( از اقرب الموارد ). رجوع به شبعانة شود.
شبعة. [ ش َ ب ِ ع َ ] ( ع ص ) شبعانة. ( از اقرب الموارد ). رجوع به شبعانة شود.
شبعة. [ ش َ ب ِ ع َ ] (ع ص ) شبعانة. (از اقرب الموارد). رجوع به شبعانة شود.
کلمات دیگر: