رحله العبدری

wikifeqh: سال 688ق به همراه پسر خردسالش به سوی شرق سفر کرد و در شهرهای بزرگ شمال افریقا توقف های طولانی نموده و از مصر با کاروان حج عازم مکه شد و سپس از راه فلسطین به سوی مصر بازگشت و مدتی در قاهره و اسکندریه بود و از راه تلمسان، فاس و مکناس به ساحل اقیانوس اطلس رسید و در آن جا به خانواده اش پیوست. عبدری توصیف دقیقی از مواضع و محل های جغرافیایی و آثار قدیم و اخلاق مردم محلی ارائه می دهد، در واقع سفرنامه ی وی، ادامه دهنده راه ی است که ابن عربی در سفرنامه نویسی شروع کرده بود. اسلوب زیبا و توجه به تمامی جوانب زندگی مردم باعث شده تا این اثر مورد توجه مردم محلی قرار گیرد.
این سفرنامه از جهت این که یک سفرنامه ادبی است، حائز اهمیت ویژه ای می باشد؛ زیرا که مولف آن نیز یک شخص ادیب و عالمی از علماء مغرب می باشد و تمام اهتمامش را در این سفرنامه به جنبه ی علمی، در سفر به کشورهایی که پیموده است، صرف کرده، لذا سفرنامه ی وی متضمن شرح حال علمایی است که در سفرش با آنها روبرو گشته و بسیاری از طبیعت ها و عادات، اخبار و اشعار آنان ر ا که در غیر این سفرنامه نمی یابیم، ذکر کرده است.
وی به دو سبب به این سفر اقدام نموده است؛ که به مدت سه سال به طول انجامیده است. اول این که قصد اقامه ی فریضه ی حج و زیارت اماکن مقدس و رسیدن به صالحین را داشته، دوم میل وی به ملاقات با علماء و مشایخ و کسب علم از آنان را داشته است.
لذا عبدری همان طور که در سفرنامه اش مشهود است، در شهرهایی که پیموده از سوال در احوال علمی و فرهنگی در آن شهرها دریغ ننموده است. و هر جا که در این سفرنامه، به مجموعه ای از علما رسیده، شروع به حمد و ثناء آنان گشوده است؛ مانند شهر تونس. و هر جا که چنین نبوده تمجیدی از آن شهر ننموده است، بلکه زبان به نقد جاری کرده؛ مانند دو شهر قابس و طرابس.