دلگر. [ دِ گ َ ] ( اِ ) بُکران طعام باشد و آن طعامی است که بر ته دیگ چسبیده است و بزور کفگیر جدا کنند. ( برهان ) ( آنندراج ). قدری از طعام که در ته دیگ مانده باشد.( لغت محلی شوشتر، نسخه خطی ). رجوع به دلگیر شود.
دلگر. [ دُ گ َ ] ( اِ مرکب ) دولگر. سازنده دول. سازنده دُل :
که در شهر عاصی شد آهنگری
بزد درزمان گردن دلگری.
دلگر. [ دُ گ َ ] ( اِ مرکب ) دولگر. سازنده دول. سازنده دُل :
که در شهر عاصی شد آهنگری
بزد درزمان گردن دلگری.
شمسی ( یوسف و زلیخا ).