که بر

کوه بر . که کوه را قطع کند . که راههای کوهستانی را قطع و طی کند .

که بر. [ ک ُه ْ ب ُ ] ( نف مرکب ) کوه بر. که کوه را قطع کند. که راههای کوهستانی را قطع و طی کند :
معجزه باشد ستاره ساکن و خورشیدپوش
نادره باشد سماری که بر و صحراگذار.، کهبر. [ ک َ ب َ ] ( اِخ ) نام ولایتی است در هند. ( لغت فرس اسدی چ اقبال ص 161 ). نام ولایتی است در هندوستان. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). در فرهنگ رشیدی «کهیر» ( به فتح کاف و کسر ها )، نام ولایتی است از هند. ( حاشیه برهان چ معین ) :
شه گیتی ز غزنی تاختن برد
بر افغانان و بر گبران کهبر.
عنصری ( از لغت فرس اسدی چ اقبال ص 161 ).

( کُه بُر ) سنگتراش
( کُه بُر ) کوهنورد